Kraaienkuip

Aardig weetje: de gemeentelijke autobus die in 1925 naar Betondorp rijdt (de verlengde lijn A), heeft in de volksmond de bijnaam de Kraaienkuip, omdat de aansprekers, die naar de Nieuwe Oosterbegraafplaats gaan, veel van deze bus gebruik maken.

Overigens wordt er in 1925 behalve deze doorgetrokken lijn naar de Nieuwe Ooster ook een nieuwe buslijn opgezet, met het tracé Tulpplein (bij het Amstelhotel), Weesperzijde, Duivendrechtse brug, Landbouwstraat en Brink.

Pas in 1940 zal tramlijn 9 doorgetrokken worden van het Oosterpark naar Betondorp.

Betondorp tegen centrale verwarming

De opkomst van een protestvergadering tegen de plannen van woningbouwvereniging Eigen Haard in juli 1971 is groot. De bewoners van Betondorp vinden onvoldoende inspraak in de plannen te hebben gehad. En bovendien zal de aanleg van een badcel, modernisatie van de keuken en de aanleg van centrale verwarming leiden tot een huurstijging van maar liefst 30 gulden leiden. De CPN doet verslag van de vergadering in De Waarheid. Een inwoner: “Van mij hoeft al dat verbouwen niet. Ik heb jaren in deze omstandigheden gewoond; het duurt mijn tijd wel uit.” Een ander: “Ik heb pas een nieuwe gashaard, die me honderden euro’s heeft gekost. Dat zou ik allemaal weg kunnen smijten omdat er zo nodig centrale verwarming moet komen.”

Het totale bedrag dat Eigen Haard voor renovatie van 522 woningen gereserveerd heeft is 12.437.159 gulden. De vergadering is al een keer eerder gehouden; ditmaal georganiseerd door de PvdA Betondorp. Dat was in april 1971. De belangstelling is dan echter zo groot, dat de vergadering moet worden afgelast.

Wethouder Kuijpers (Herhuisvesting), bladerend in zijn agenda: “Maar niet op woensdag, als Ajax voor de cup speelt”. Het leverde hem hier in Watergraafsmeer uiteraard applaus op.

“Er woont in Betondorp,” aldus het verslaggevend artikel in het NRC Handelsblad van 8 april 1971, “een grote groep alleenstaande bejaarden en invaliden, die gedwongen verhuizingen e.d. heftig ondergaan.”

Wat doen we met het Brinkhuis?

Het scheelt in 1973 weinig of het huidige Brinkhuis, de voormalige bibliotheek en leeszaal van Betondorp, wordt gesloopt. Het pand staat al enige tijd dichtgetimmerd en de eerdere berichten spreken van slopen, net als een groot deel van het Betondorp overigens. In een artikel in het NRC Handelsblad van 30 juni 1973 wordt echter het verlossend woord gesproken: Burgemeester en Wethouders van Amsterdam zullen er alles aan doen om de sloop van Betondorp en de voormalige bibliotheek en leeszaal te voorkomen.

Dichtgetimmerd Brinkhuis in 1973

De geruststellende geluiden zijn het gevolg van in de architectenwereld levende grote onrust over het slopen van dit pareltje van een tuindorp, en de kritische vragen aan de Raad van PvdA-er E. Dienaar aan de hand van een NRC-artikel over de beoogde sloop van bibliotheek/leeszaal. Weliswaar verkeert het beton in Betondorp in een buitengewone slechte staat, aldus B&W, maar slopen dient te allen tijde te voorkomen worden als het maar enigszins kan. Het plan om de bibliotheek/leeszaal te slopen en te vervangen door een modern jongerencentrum of door een medisch centrum is dus van de baan.

Vandaag de dag, bijna 50 jaar later, is het Brinkhuis, zoals het gebouw tegenwoordig genoemd wordt, nog steeds prachtig. Opmerkelijk is wel dat in al die jaren geen goede alternatieve bestemming voor het pand gevonden is. Bibliotheek en leeszaal is nog steeds op de gevel te lezen. Dit brengt ons bij een gedachte waar we al een tijdje mee spelen. Het Brinkhuis zou bij uitstek geschikt zijn om de zo gewenste horeca op de Brink te realiseren. Ik denk dan aan een goed restaurant dat de mensen van heinde en ver naar Betondorp trekt. De gasten kunnen prima zitten in de gaanderij tussen Brinkhuis en voormalig verenigingsgebouw. Er is al een goede keukenruimte in het gebouw en de zaaltjes kunnen als vergaderruimtes verhuurd worden.

Bestemmingsplantechnisch zal dit misschien een uitdaging zijn. Anderzijds schreeuwt deze buurt om vernieuwing en liggen er in het bestemmen van het Brinkhuis als horeca enorme kansen om Betondorp uit het slop te trekken en weer een ook voor buitenstaanders aantrekkelijke omgeving te maken. Bedoelde horeca zal ook andere ondernemers in het meer luxe segment mogelijkheden zich te ontplooien. Het is even ‘out of the box’ denken, maar wat zou er tegen goede horeca in het Brinkhuis zijn?

Interview met Michel en JP van De Avonden

Door Rogier Schravendeel

Afgelopen vrijdagmiddag was ik op bezoek bij De Avonden, het onvolprezen café op hoek Brinkstraat/Middenweg.

Michel
Jean-Pierre

De Avonden bestaat sinds 2013 en wordt door twee broers gedraaid: Michel (1970) en zijn twee jaar oudere broer Jean-Pierre (JP). Het eerste gesprek dat ik voer is met Michel, die door Andy Knijpinga is voorgedragen voor een interview. Michel blijkt in het verleden nog in de jeugd van Ajax gespeeld te hebben en ook gehonkbald. De broers komen uit de Nieuwmarkt, uit een gezin met nog twee broers en een zus. Ik vraag naar de achtergrond van de naam “De Avonden”. Die naam is verzonnen door Jean-Pierre, zegt Michel. Maar er waren destijds nog meer namen die de broers bedacht hadden, zoals Het Orakel, of gewoon Nummer 14. Dat het De Avonden geworden is beschouwt Michel als een goede keuze. Het vroegere café Meerzicht, dat min of meer failliet door de broers was overgenomen, was van oorsprong een echt Ajax-café maar had in de laatste jaren van zijn bestaan, ruim na het vertrek van Ajax 1996, een slechte reputatie. Bovendien was het een dooie tent. Niet alleen voerden de broers een naamswijziging door, maar maakten van het café ook een eet-café.

Terras

De Avonden beschikt op het ogenblik nog over een ruim terras aan beide kanten van de stoep, maar dat gaat een dezer dagen wegens het vervallen van de coronamaatregelen weer verdwijnen. Wel overwegen de broers van de buitenruimte een uitbouw, een serre te gaan maken, zodat er in de winter ook gebruik van kan worden gemaakt. Het binnengedeelte van De Avonden is vrij krapjes. Ik vraag aan Michel wat het unieke van De Avonden is. Hoewel alle soorten mensen welkom zijn, is dat volgens hem de typisch Amsterdamse sfeer, die overal in de stad aan het verdwijnen is, maar in De Avonden nog heerst. “De yuppen rukken op, maar hier is het nog echt Amsterdams,” zegt Michel. Zelf woont hij ook in de buurt, in Jeruzalem. Broer JP blijkt boven het café te wonen. Cafe’s als dit zijn er in de stad nog maar een handvol. Na enige nadenken noemt hij als vergelijkbaar Amsterdamse kroegen De Lachende Gulden aan de Dappermarkt, de Zon aan de Nieuwmarkt, Café de Amstel en ook nog wel Ruk en Pluk. Zelf kom ik met de Zeepost bij het Centraal Station. Dat is nog van zijn tante van moederskant geweest, herinnert Michel zich. Ooit hadden de broers overwogen dit café over te nemen. Maar dat is allemaal lang geleden.

Het is altijd druk in De Avonden en er wordt hard gewerkt.

De broers zijn bij hun vader Jan in de zaak begonnen. Jan was van oorsprong onderhoudsmonteur/electricien, maar stapte op een gegeven moment in de horeca door Café Frankendael aan de Middenweg over te nemen, waar Michel op zijn negentiende begon te werken. Later bezat de familie De Herberg aan de Muiderstraatweg in Diemen. Michel werkte ook nog in café Engels aan Oosterpark 10.

Broer Jean-Pierre schuift ook nog even aan. Hij vertelt over de verbouwing die had plaatsgevonden nadat de broers Meerzicht hadden overgenomen en een maand of drie of vier duurde. Daarna had de tent een compleet ander aangezicht. Natuurlijk waren er wat gasten die niet met de verandering om konden gaan, en ook gasten die de broers liever kwijt dan rijk waren vanwege hun moeilijk gedrag. Jean-Pierre noemt wat namen op van mensen die hij belangrijk vindt voor de buurt, mensen die volgens hem Betondorp bij elkaar houden doordat ze het hele dorp zo’n beetje overzien. Charles Loots is zo’n naam, wijkbeheerder voor Ymere/Eigen Haard. Ook de naam van Frank Stork wordt positief genoemd. We hebben het ook over Andy Knijpinga, die dit interview heeft georganiseerd.

Het wordt inmiddels tijd om het interview af te ronden. Jean-Pierre vertelt nog even dat het terras altijd vol zit met eters, en dat je er een heerlijk biefstukje kunt eten. Ik krijg een pilsje aangeboden en ga lekker binnen aan de bar zitten. En ik raak gelijk in gesprek met een echte Amsterdammer die van zijn hart geen moordkuil maakt en in duidelijke taal vertelt wat hij van de huidige burgemeester van Amsterdam, Femke Halsema vindt. Er ontspint zich een roerig gesprek waar ook andere bargasten aan meedoen en het is pas vele biertjes later dat ik enigszins licht in het hoofd het pand verlaat. Ik heb een buitengewoon gezellige tijd gehad en ik raad alle lezers, of het nu echte Amsterdammers of juist expats of yuppen zijn, zich met spoed naar De Avonden te begeven, is het voor een heerlijke biefstuk op het terras, dan wel voor een goed gesprek aan de bar. Deze tent heeft het helemaal.

Een prakkie en een praatje

Morgen, zondag 4 september 2022, begint voor Betondorp Bloeit het nieuwe seizoen met een gezamenlijke maaltijd met gesprek, genaamd ´een prakkie en een praatje´. Heb je zin een keer te komen kijken en andere buurtgenoten te ontmoeten? Geef je dan op bij Margrietha Reinders, 0610421819. De inloop is vanaf 16 uur in het Brinkhuis op de Brink.

Open Monumentendag

Op zaterdag 10 en zondag 11 september 2022 is het weer Open Monumentendag.

Maartje van Dijk

Dit jaar op Open Monumentendag is de voormalige school op het Zuivelplein (1924) te bezoeken. De beelden naast de hoofdingang zijn van Hildo Krop. Voor het programma klik hier. Tegenwoordig wordt het gebouw onder andere gebruikt door een kinderopvang, een weggeefwinkel van Stichting Veerkrachtig Betondorp, de islamitische vereniging Al Maarif, en een atelier van Stichting Sociaal Kapitaal Amsterdam.

Zie voor meer informatie over het gebouw en de mogelijkheid een rondleiding te krijgen de website van Maartje van Dijk, die rondleidingen in Betondorp verzorgt. De wandelingen op beide dagen beginnen 10.15 uur en 14.00 uur en kosten 13,50 euro.

Wat betreft de achtergrond van het pand en de opvang voor moeilijke jongeren de Vluchthaven zie ook deze website.

Focusopgave Betondorp

We hadden er al een tijdje niet meer aan gedacht, maar Stadsdeel Oost heeft een Gebiedsplan Watergraafsmeer 2022 opgesteld waarin over Betondorp behartenswaardige zaken staan opgetekend. Wat stond daar ook alweer in. We namen een kijkje. Hieronder nemen we de belangrijkste zaken over en lichten die toe.

Focusopgave

Het Stadsdeel constateert dat de laatste jaren de bewonerssamenstelling van Betondorp aan het veranderen is. Het aantal bejaarden is met een vrij rap tempo aan het afnemen. Dit komt onder andere door het verkoop van een deel van het woningbestand, dat van oudsher in handen van de Gemeente en de woningbouwverenigingen was, in de verkoop gedaan is – het stadsdeel noemt dit liberaliseren van de woonmarkt – maar ook doordat een hele generatie honkvaste bejaarden aan het uitsterven is geraakt. Er komt met het arriveren van mensen met koopkracht en ook met kinderen een nieuwe dynamiek in de buurt.

Nog steeds is een kwart van de bewoners boven de 65 jaar, maar dat is in het verleden tegen de 40% geweest. Deze bewoners proberen zich in de buurt te handhaven, maar omdat er weinig geschikte woningen voor ouderen zijn, ligt het in de verwachting dat dit aandeel verder zal afnemen. Er zijn ook nauwelijks meer winkels in Betondorp, wat het weinig mobiele ouderen ook moeilijk maakt in de buurt te blijven wonen. Het stadsdeel wil zich inzetten om winkels naar Betondorp te trekken en woningen geschikter voor ouderen te maken, maar hoe een en ander concreet vormgegeven moet worden, wordt in het Gebiedsplan niet erg duidelijk.

Een ander onderdeel van wat het stadsdeel de focusopgave noemt, is het realiseren van een goed aanbod aan buitenschoolse opvang voor kinderen die in armoede leven. In verband met het feit dat de kinderen in de buurt eerder in het stuk gepresenteerd worden als meekomend met de meer kapitaalkrachtige nieuwkomers, blijft vaag wat en wie hier nu precies bedoeld worden.

Beoogde doelen

Vanuit de wat ons betreft wel erg karig geformuleerde focusopgave, die er in principe op neerkomt bejaarden in de buurt te houden en arme kinderen naschoolse opvang te bieden, worden beoogde doelen geformuleerd, die moeten bijdragen aan de Uitvoeringsagenda van het Amsterdamse college van B&W, namelijk 1) fijne buurten, leefbare stad, en 2) kansengelijkheid. De ambitie blijkt nu in dit kader geworden te zijn:

  1. buurtinitiatieven te ondersteunen

2. bejaardenvoorlichting wat betreft opknapbaarheid woning etc.; onderzoeken nadere maatregelen ter bescherming van ouderen

3. creëren van ontmoeting op diverse locaties

4. realiseren van een supermarkt op de Brink

5. samenwerking creëren door alle partijen in verband met problemen met jongeren; het creëren van kansgelijkheid voor arme jongeren

De rest doet de markt, zal ongetwijfeld de gedachte zijn. En dat is ook wel te begrijpen, maar moet dit niet gefaciliteerd worden?

Wat gaan we doen en met wie?

De maatregelen ter ondersteuning van ouderen zullen samen met vooral de woningbouwverenigingen uitgevoerd worden. Wat betreft de maatregelen rond jongeren zijn de actoren minder duidelijk. Verder wordt hier gerefereerd aan in coronatijd ontstane initiatieven in Betondorp om eenzaamheid te bestrijden, die het stadsdeel graag verduurzamen wil.

Activiteiten

Het stadsdeel zal ons hopelijk niet kwalijk nemen wanneer we deze activiteiten volledig uit het Gebiedsplan overnemen.

Activiteiten voor een levendig Betondorp

Actieve bewoners van Betondorp organiseren activiteiten om de sociale cohesie te bevorderen, om elkaar te kunnen ontmoeten, voor leefbaarheid, gezelligheid en reuring. Te denken valt aan de buurtconcertjes en informatiemarkt van de ‘Brink op Zaterdag, aan Burendag, aan themamarkten (brocante, vintage, antiquarische boeken), en aan culturele evenementen zoals een kunstroute of exposities. We stimuleren ook de organisatie van meer specifieke activiteiten, om bewoners met een diverse achtergrond elkaar beter te laten leren kennen, zoals buurtmaaltijden en dialoogtafels.

Buurtondersteuning in pandemische tijden

Ook in 2022 willen we de initiatieven die in coronajaar 2020 zijn ontstaan de kans geven om de kwetsbaarste buurtbewoners te blijven ondersteunen met basale levensbehoeften en andersoortige hulpvragen. Tijdens corona is een groep zeer kwetsbare bewoners bereikt en ondersteund, die niet bereikt of bediend worden door de stedelijke voorzieningen. Naast de projecten in Betondorp willen we hiermee ook vergelijkbare initiatieven in andere buurten, zoals Amsteldorp of Jeruzalem, ondersteunen.

Vergroenen in Betondorp

Realiseren buurttuin op het schoolplein Onderlangs. Het stenige oude schoolplein aan Onderlangs is een onderdeel geworden van het stedelijke vergroeningsproject ‘100 grijze punten groen’. Met alle omliggende betrokken partijen, te weten Al Maarif, SKA, kunstenaars en kinderdagverblijven wordt in het najaar van 2021 gewerkt aan een breed gedragen ontwerp van een buurttuin dat in de eerste helft van 2022 uitgevoerd kan worden. In Betondorp zijn verschillende bewonersinitiatieven voor kleinschalige groenprojecten in medebeheer. Deze dragen bij aan het mede-eigenaarschap van de openbare ruimte, bevorderen duurzaamheid, biodiversiteit en leefbaarheid, en zorgen daarnaast voor ontmoeting. De buurttuin aan de Zaaiersweg is zo’n voorbeeld. Deze tuin wordt al enkele jaren succesvol beheerd door, voor en met bewoners. Er is een wens om de tuin een stukje uit te breiden, daarnaast wil men in de huidige buurttuin materiaal dat in slechte staat verkeert, vervangen.

Buurtbeheer en Maatwerk in samenwerking met Pantar

In Betondorp is een initiatief (door de in de buurt opererende stichting Maatwerk) om onder leiding van het sociaal ontwikkelbedrijf Pantar buurtbeheer in te zetten, met als doel extra aandacht besteden aan het verzorgen van de openbare ruimte op buurt- en straatniveau. Betondorp is enkele jaren op de schop is geweest voor het grootschalig vernieuwen van de openbare ruimte. Daarnaast zijn woningcorporaties grootschalig aan het renoveren. Dit zorgt en zorgde voor onrust in de wijk en een onveiligheidsgevoel. Het project is een pilot waarbij mensen met afstand tot de arbeidsmarkt aan het werk kunnen om op straatniveau de verzorging van de openbare ruimte te verbeteren.

Realiseren permanente staanplaatsen op de Brink

Er zijn tijdelijke staanplaatsen voor marktondernemers gerealiseerd om het economische aanbod in Betondorp te vergroten en de sociale cohesie te bevorderen. Deze willen we vastleggen voor de toekomst.

Realiseren van (sociale) supermarkt in Betondorp

In samenwerking met corporaties willen we een (sociale) supermarkt realiseren, zodat bewoners hun dagelijkse boodschappen kunnen doen in eigen buurt.

Huiswerkbegeleiding door Studiezalen

Studiezalen biedt huiswerkbegeleiding voor kinderen groep 7 en 8 uit Betondorp en Amsteldorp.

Versterken netwerk Jeugd en jongeren

Eerder signaleren en doorverwijzen naar partners in het gebied. Dit willen we realiseren door betrokken partijen rondom jeugd bij elkaar te brengen. In samenwerking met de netwerkpartners willen we haalbare resultaten behalen, zoals de kwetsbare jeugd helpen aan zorg, opleiding, traject of werk.

Onderzoek mogelijkheden realiseren geclusterd wonen

In samenwerking met corporaties, directie Wonen, en zorginstellingen wordt onderzocht of het mogelijk is een vorm van geclusterd wonen op te zetten zodat mensen met een toenemende zorgvraag toch in de buurt kunnen blijven wonen.

Passend Wonen

In samenwerking met corporaties, Stichting Woon, Dynamo en zorg mogelijkheden onderzoeken voor meer maatwerk/voorlichting en hulp voor ouderen om in Betondorp te blijven wonen.

Analyse en conclusie

Het valt op dat de Focusopgave Betondorp erg gericht is op het behoud van het bestaande en het beschermen van het zwakke. Misschien is dat ook juist wel de bedoeling van een focusopgave. Erg specifiek wordt het echter allemaal niet als het om de uitwerking gaat. Wat wel opvalt is al bestaande niet-gemeentelijke initiatieven met naam en toenaam in het plan worden opgenomen, wat mijns inziens toch ongebruikelijk is in de gemeentelijke wereld. Dat schept een ongelijk speelveld voor nieuwkomers.

Sommige zaken worden wel concreet zonder dat namen van partners vooruitgeschoven worden: een inspanning te kijken of geclusterde bejaardenwoningen mogelijk zijn, en het realiseren van een (sociale) supermarkt. Nu is er natuurlijk al een sociale supermarkt in Betondorp van de Stichting Veerkrachtig Betondorp, en tevens is er een supermarkt. Spannend om hier nog een derde supermarkt naast te willen zetten, en blijkbaar op de Brink. Maar mogelijk is dit verouderde informatie en zijn we door de realiteit inmiddels ingehaald. Dan is dit plan gelukt!

Wat ons inziens volstrekt gemist wordt in het plan is zicht op de nieuwe bewoners die zich in Betondorp aan het vestigen zijn en die nieuwe initiatieven kunnen gaan ontplooien. Dat lijkt me bij uitstek een gemiste kans. Deze bewoners hebben behalve financiële draagkracht ook een groot maatschappelijk kapitaal bij zich, en bovendien kinderen die niet per sé in de categorie armlastig vallen. Deze bewoners bieden Betondorp kansen. Het gaat dan onder andere om winkels, horecagelegenheden en culturele ondernemingen die zich niet op uitsluitend de armlastigen richten, maar juist ook of volledig op deze meer kapitaalkrachtige bewoners.

Gentrificatie is een lelijk woord in sommige kringen, maar het heeft de leefbaarheid in vele Amsterdamse buurten erg verbeterd. Waarom niet inzetten op een bijdrage van deze nieuwe bewoners? Hun inzet komt indirect ook achterstandsjongeren en bejaarden ten goede, zoals in andere buurten – ik denk nu met name aan de Indische Buurt – gebleken is. Via deze website willen we dan ook graag nieuwe bewoners uitnodigen aan te haken, ook en misschien wel juist bij de voorbereidingen van de 100-jarige viering van Betondorp.

Beschermd stadsgezicht

Smaken verschillen!

Stadsdeel Amsterdam Oost is een procedure begonnen om Betondorp tot beschermd stadsgezicht aan te wijzen, vanwege zijn hoge stedenbouwkundige, architectonische en cultuurhistorische waarde. Het stadsdeel noemt Betondorp een uniek voorbeeld van een Nederlands tuindorp. Verder kent volgens het stadsdeel Betondorp een markante bewonersgeschiedenis, die laatstelijk nog bekroond werd door het plaatsen van een kunstwerk ter ere van Johan Cruijff – over de lelijkheid van het niet in beton uitgevoerde monument op de Brink verschillen overigens de meningen. Over smaak valt blijkbaar toch te twisten!

Hoe dit ook zij: vernieuwing en renovering blijft weliswaar in een dergelijk gebied als het infrastructureel te bevriezen Betondorp mogelijk, maar het ruimtelijk karakter, met de vele kromme en onoverzichtelijke straten, dient zonder meer behouden te blijven, net als groen- en waterpartijen, straatgevels en bij elkaar horende bouwvolumes. Een en ander zal worden vastgelegd in een bestemmingsplan of een omgevingsplan. De aanvraag tot de aanwijzing van gemeentelijk beschermd stadsgezicht is gedaan door erfgoedverenigingen Heemschut, Cuypersgenootschap en Amstelodamum.

Kabouters helpen krakend echtpaar Bobeldijk

Het bejaarde echtpaar Bobeldijk is niet langer tevreden met de woning in Betondorp, waarvoor ze zes jaar eerder afscheid namen van Kattenburg. De kleine woning op Brink 3 begint steeds meer op een gevangenis te lijken voor het echtpaar. Wel hadden ze de toezegging gekregen binnen drie of vier jaar een andere, betere woning te zullen krijgen. Maar daar is inmiddels niets van terechtgekomen. Daarom besluit het echtpaar van respectievelijk 69 en 70 jaar oud, ook te gaan kraken.

Hun oog valt in juli 1973 op een fraaie leegstaande woning aan de Oogststraat 45. De woning is bedoeld voor twee oudere mensen met een medische urgentieverklaring, maar de Bobeldijken zijn de toekomstige bewoners juist te snel af en kraken de woning. Mijnheer Bobeldijk is zelf ook niet gezond. Hij heeft suikerziekte, en schildklier- en hartproblemen. Die laatste spelen sterk op wanneer het echtpaar het bericht krijgt ontruimd te zullen worden op 24 september 1973. Dusdanig zelfs dat Bobeldijk in het ziekenhuis moet worden opgenomen.

Intussen lobbyen de aanhangers van de Bobeldijken overal om zich heen. De zaak komt onder de aandacht van onder andere de Kabouterpartij van voormalige provo Roel van Duijn. Ook andere raadsleden nemen het op voor beide Bobeldijken, en de directeur van de Vereniging Hulp voor Onbehuisden, drs. Heldring. Grootste beschermelinge van het echtpaar is kabouter Hakkenberg-van Gaasbeek. Een en ander resulteert er uiteindelijk in dat de bejaarde krakers niet uit de woning gehaald worden. De Bobeldijken zijn uiterst verheugd over de uitkomst. “Het is eigenlijk een feestje geworden in plaats van zoiets als een begrafenis,” laat het echtpaar in het Parool weten.

De huisuitzetting wordt voorlopig opgeschort.

Schaeffer start renovatie Algemene Woningbouwvereniging

Op 8 november 1973 geeft staatssecretaris Jan Schaeffer door het onthullen van een toelichtend bord het startschot voor een renovatieronde van 863 Amsterdamse woningen, waarvan 230 in Betondorp.

In totaal kost de opknapbeurt 30 miljoen gulden. Het betreft uitsluitend woningen die in handen zijn van de gemeente over woningbouwverenigingen. In Betondorp betreft het deze keer uitsluitend woningen van de Algemene Woningbouwvereniging. Twee jaar eerder is Eigen Haard op haar beurt al begonnen met het renoveren van haar woningenbezit in Betondorp van 500 woningen. Ook de gemeente bezit daarnaast nog eens 500 woningen in het dorp.

Het is de bedoeling dat de bewoners van te renoveren woningen tijdelijk in wisselwoningen in de buurt terechtkomen. De woningen krijgen – de renovatie is bovendien een werkverschaffingsproject – nieuw sanitair, centrale verwarming, nieuwe dakbedekking en ook een schuurtje in de tuin. Toch blijft de huur na huurverhoging nog steeds maar 162,30 gulden, inclusief centrale verwarming. Een ander neemt niet weg dat het protest tegen de renovatie van de woningen in Betondorp groot is.