Eind jaren vijftig is de Betondorpse romanschrijver Jan Mens wel op het toppunt van zijn roem. Uit een interview met het Algemeen Dagblad van 6 september 1958 blijkt dat de schrijver erg gesteld is op de omgeving van Egmond, en met name Egmond aan Zee.
`Ik vind Frankrijk een mooi land,` zo mijmert de schrijver `Londen een prachtige stad en af en toe wil ik best wel Parijs weer eens zien. Maar mijn vakantie breng ik in Egmond door. Al veertien jaar lang. En steeds in dezelfde tijd, namelijk in de maand juni.´
Mens heeft de indruk in Egmond aan Zee met zijn vrouw als echte Egmonders geaccepteerd te worden. Hij wil op vakantie het zout van de zee proeven. Dit komt ook omdat Jan Mens uit een familie komt – zo heeft hij uitgezocht – die tot in de loop van de achttiende eeuw sterk aan de zee verbonden was.
De reden om voor juni te kiezen heeft er mee te maken dat de prijzen in Egmond in juni nog relatief laag zijn. Jan blijkt ook bezig te zijn met een jeugdroman die in Egmond speelt – wij konden de titel er 1-2-3 niet van achterhalen. Aangezien de familie van mijn vrouw ook grotendeels uit Egmond komt en ik ook erg op gesteld ben, vond ik het aardig deze gezamenlijke liefde in dit artikeltje te benoemen.