Categorie: Nieuws

Ik ontmoet Maartje bij De Avonden. Maartje is geboren in 1972 in ´s-Hertogenbosch. Als Maartje nog maar 1 jaar oud is, verhuist ze met haar ouders naar een nieuwbouwwijk in Boxtel. Haar vader is antiekrestaurateur, zijn bedrijf is gevestigd in een oude melkfabriek. Het zijn de jaren zeventig en tachtig. Maartje zit vaak in opzichterhokje bovenin de fabriek, van waaruit ze alles kan overzien. Beneden is een soort uitdragerij gevestigd: oude auto’s, hele kerkinterieuren. Er scharrelt wat personeel rond. Het is heel fijn om in de ruimte rond te lopen. Soms vindt ze een dode vleermuis. Die doet ze dan in een potje. Verder liggen er potloden en schildersspullen. Maartje mag borden maken voor vader. Het is een fijne jeugd die Maartje met haar beide ouders doormaakt, zij wonen nog altijd in Boxtel.

Boxtel-Eindhoven-Utrecht-Amsterdam

Na de HAVO in Boxtel gaat Maartje naar het VWO in Eindhoven. In 1991 gaat ze studeren in Utrecht; ze kiest voor de studie kunstgeschiedenis. Welhaast een logisch vervolg op het omgaan met kunstvoorwerpen uit het verleden. Tijdens een zomervakantie ontmoet ze een jongen die in Den Haag studeert en woont, ze worden verliefd. In de daaropvolgende jaren pendelt Maartje met haar OV-jaarkaart tussen Utrecht en Den Haag. Tegen het einde van haar studie zetten Maartje en haar vriend een grote stap; ze kopen hun eerste woning in Amsterdam Oud-West.

Afstuderen

Het is tevens de periode dat Maartje moet afstuderen. Zij doet dat door met een aantal studenten onder leiding van een bezielende docente een tentoonstelling in te richten in het Utrechtse museum Catharijnenconvent genaamd ‘Leven na de dood’. Gedenken in de late Middeleeuwen, een tentoonstelling die het maar liefst tot 2020 uit weet te houden. Maartje houdt zich voor de tentoonstelling bezig met de Middeleeuwse broederschappen en gildes: hoe laten zij zich ter herdenking in kerken afbeelden? Maartje gebruikt vooral materiaal uit de Zuidelijke Nederlanden, omdat er in de Noordelijke Nederlanden na de protestantse beeldenstormen in de zestiende eeuw weinig meer over is gebleven.

Het afstuderen is een heerlijke creatieve tijd, na het afronden van de afstudeerscriptie is Maartje klaar voor de arbeidsmarkt. Het valt nog niet mee om een passende baan te vinden. Na enige omzwervingen wordt Maartje in 1997 medewerker van het Anne Frankhuis en is dat vandaag de dag nog.

Watergraafsmeer

In 2002 wordt haar dochter Lara geboren en in 2005 haar zoon Mats, in dat laatste jaar verhuist het gezin naar de Watergraafsmeer en betrekt een oud winkelpand in de Wakkerstraat dat eigenhandig wordt omgetoverd tot woonruimte. In de loop der jaren passeren allerlei creatieve bezigheden de revue; zo studeert Maartje drie jaar voor goudsmid en ze opent webwinkel Juffrouw Stip, een onderneming waarmee ze creatieve knutselpakketjes voor kinderen verkoopt. Het is een komen en gaan van ouders en kinderen aan de huisdeur in Oud Watergraafsmeer.

Betondorp

In 2018 verhuist Maartje met haar kinderen naar Betondorp, de relatie met de vader van kinderen is spijtig genoeg op de klippen gelopen. Maartje is dolgelukkig dat het gelukt is om de bovenwoning in de Veeteeltstraat te bemachtigen waar ze haar oog op had laten vallen. Zij voelt zich meteen thuis in de buurt. Het is met name het dorpse karakter van Betondorp dat haar aanstaat. Zo wordt ze bijvoorbeeld op een heel warme manier door de buurvrouw welkom geheten. Betondorp voelt voor Maartje als een warm bad; Amsterdam is steeds drukker geworden, maar hier is nog rust. Ze leert snel mensen kennen en doet mee met de Zuiveltuin, waar ze haar eigen moestuintje heeft. En de architectuur van Betondorp was voor de kunsthistorica een openbaring. Meer en meer verdiepte ze zich in de culturele, architectonische en sociale geschiedenis van de wijk. De vaardigheden die ze in haar studie tot in de puntjes had verfijnd kwamen hierbij goed van pas; van brononderzoek en interviews tot gewoon een praatje met bewoners in de buurt; haar enthousiasme voor het uitzoeken van de culturele geschiedenis van de buurt werd aangewakkerd. Zo ontstonden de eerste gedachten om anderen er middels rondleidingen over te gaan vertellen.

Rondleidingen

Maartje weet nog goed hoe ze met Eugene en Naomi van Betondorp Live! in aanraking kwam. Die hadden bij de renovatie van de Brink alle overgebleven roosjes in hun tuin gezet. Iedereen die dat wilde mocht er een komen ophalen. Zo ook Maartje, die de stoute schoenen aantrok en vroeg of er wellicht behoefte in de buurt zou zijn aan begeleide rondwandelingen door Betondorp, tijdens de Brink op Zaterdag of bij andere evenementen. Haar idee viel in goede aarde en zo werden de eerste rondleidingen gekoppeld aan het marktje, te beginnen in 2020. Al vrij snel na de start gooide COVID-19 roet in het eten, maar sinds de beperkingen begin dit jaar (2022) zijn opgeheven verzorgde Maartje al meer dan 15 wandelingen met grote of kleinere groepen. Ze wordt vooral gevonden via het internet door mensen met belangstelling voor de architectuur en de geschiedenis van Betondorp. De wandeling kent in principe een vaste opbouw en kost 13,50 euro voor anderhalf uur.

Maartje: ‘Het is heel dankbaar om rondleidingen te geven. De wandeling betekent veel voor mensen,  bijvoorbeeld (oud-)inwoners die hier ooit geboren zijn. En het mooiste is: je krijgt veel verhalen terug, ook van mensen die al heel lang in Betondorp wonen.’ 

Publicatie van een boek

Maartje is inmiddels zo’n kenner geworden van de geschiedenis van Betondorp, dat ze de start heeft gemaakt met het schrijven van een boek over de wijk. In haar boek wil ze een breed publiek vertellen over de prachtige geschiedenis van Betondorp; van de socialistische uitgangspunten en de ligging buiten de stad, tot de betonbouw en de architecten. Het boek moet in 2024 bij het 100-jarig bestaan van Betondorp verschijnen.

Wij wensen Maartje heel veel succes bij het organiseren van wandelingen en we zien uit naar het lezen van het boek over Betondorp, 

Graag wijzen we ook op de websites van Maartje: 

Studio Maartje van Dijk – linoleumsneden & rondleidingen

Rondleidingen Betondorp – Startpagina | Facebook

Maartje van Dijk | Facebook

Rogier Schravendeel

Het was een hele consternatie vanmiddag op de Brink. De rijdende patatwinkel zat zonder stroom. Toen ik het plein verliet was men al uren bezig de electrische aansluiting in de openbare ruimte weer te laten functioneren, maar was dit nog niet gelukt. Tientallen Betondorpers moesten ditmaal hun patatbehoefte bedwingen bij gebrek aan kokend frituurvet. Is dit nog goedgekomen later op de middag?

Wordt ongetwijfeld vervolgd. Zie ook Betondorp Live!…

Tot mijn grote vreugde is Andy Knijpinga toegetreden tot de kerngroep van deze website. Andy woont in Betondorp in de Veeteeltstraat en is via Stichting Maatwerk actief in de buurt. Ook is Andy actief met zijn eigen Partij van de Dialoog. Ik verheug me op de samenwerking met Andy.

Rogier Schravendeel

Op zaterdag 8 oktober 2022 organiseert Sabine weer een natuurwandeling. Start is om 10.30 uur in de Zuiveltuin.

Andy Knijpinga van Stichting Maatwerk, over wie wij onlangs nog positief schreven, is op straat gezet en komt zijn locatie in de school op het Zuivelplein niet meer in. Niet helemaal duidelijk is wat de oorzaak daarvan is. In ieder geval is het gebouw voor hem gesloten en gebiedsmakelaar Fred Scheepmaker heeft hem verzocht geen pogingen meer te doen de ruimte, die hem door de vorige Stadsdeelvoorzitter Maarten Poorter was toebedeeld, te bezetten. Sterker nog, hem is vanwege het Stadsdeel dringend verzocht geen pogingen meer te doen om contact met dhr. Mahroui van Al Maarif te zoeken om de oude ruimte terug te krijgen, die nu vermoedelijk door deze Stichting gebruikt wordt.

Wij kunnen niet precies beoordelen wat de reden is geweest dat Andy niet meer toegelaten wordt door Al Maarif, maar het dringend verzoek van Fred Scheepmaker doet ons denken aan het dringend verzoek aan onszelf om niet door te gaan met de activiteiten ter voorbereiding van de viering van 100 jaar Betondorp, waaronder deze site. Wij hebben dit verzoek destijds in de wind geslagen. Wat het Stadsdeel betreft zijn we illegaal bezig. We hopen er maar het beste van. We leven tenslotte niet in een politiestaat. Voor Andy is de situatie een stuk lastiger omdat hij nu zijn ruimte daadwerkelijk kwijt blijkt te zijn. We zijn benieuwd naar de afspraken die hieraan ten grondslag liggen.

Tenslotte zagen we Andy vanmiddag bij De Avonden. Hij liet trots de trofee zien die hij had ontwikkeld ter bevordering van verbinding in Betondorp. We vinden Andy een fijne man en hopen nog veel van hem te horen. De kwestie rond zijn ontruiming fascineert ons en vooralsnog vragen we ons af of iemand die een ruimte ten gebruike heeft gekregen zo maar op straat gezet kan worden. ‘Ja, in Betondorp kan alles,’ horen we iemand zeggen. Maar het is de vraag of dit nu nog heel lang zo door moet gaan.

Zojuist kregen wij van Andy Knijpinga, oprichter van de Partij van de Dialoog en Stichting Maatwerk, het bericht dat hij zich achter het plan stelt om nieuwe horeca op de Brink te vestigen, is het in het Brinkhuis of is het elders. Bedankt Andy! we zijn benieuwd hoe dit verder gaat…!

Tevens meldde Andy dat er weer een nieuwe draaiwagentocht door de buurt op het programma staat. De datum wordt als het goed is op deze website nog bekend gemaakt.

Op ons eerdere voorstel het Brinkhuis tot zijn volledig recht te laten komen door er een restaurant in te vestigen, kwamen diverse reacties binnen. Sommigen maakten zich zorgen over de huidige gebruikers van het Brinkhuis. Het is uiteraard niet de bedoeling om Dynamo en de gebruikers van het pand op straat te zetten. Hiervoor dient een andere ruimte gevonden te worden. Maar de gedachte om het Brinkhuis een andere bestemming te geven waardoor de Brink beter tot zijn recht gaat komen is prikkelend.

Een van de reacties die ik met jullie wil delen, is dat niet het Brinkhuis, maar juist de gevel waarin nu Serton Records, de kledingwinkel etc. in gevestigd zijn, het meest geschikt zijn voor horeca. Het Brinkhuis zelf zou zeer geschikt zijn voor een museum over Betondorp, gecombineerd met een VVV-achtige ambiance waarin zelfs een bibliotheek nieuwe stijl gevestigd zou kunnen worden, met gratis boeken en misschien zelfs wel een weggeefwinkel.

Waarschijnlijk is het bestemmingsplantechnisch niet mogelijk een niet-culturele bestemming aan het Brinkhuis te geven. Maar met enige creativiteit zouden plannen als hierboven – een combinatie van horeca en een museale functie – binnen de regels van het bestemmingsplan uitgewerkt kunnen worden. Voor de aardigheid hebben wij dit bestemmingsplan hierbij gevoegd. In eerste instantie zien wij niets dat vestiging van horeca in het Brinkhuis tegenhoudt. Graag hopen wij de komende maanden wat dieper op dit bestemmingsplan in te gaan.

Tot mijn verbazing ontdekte ik in het driedelig schoolgebouw aan het Zuivelplein tijdens Open Monumentendag twee componisten. De eerste werd al in een vorig artikel beschreven. Ik zou graag ook even aandacht willen besteden aan de tweede componist: Robin de Raaff.

Robin de Raaff is een hele andere componist dan La Loye die we in een vorig artikel beschreven. De Raaff is een klassiek componist. In 2002 wist hij tot de productie van zijn Piano Concerto No. 1 te komen, een concert voor piano en kamerorkest. In 2008 schreef hij zijn Violon Concerto 2. Het duurde even voordat de volgende concerten van de Raaff af waren: een onlangs verschenen Violon Concerto 2 “North Atlantic Light” en een Piano Concerto No. 2 “Circulus”. In de tussentijd schreef hij met name opera’s.

Wat zijn dat nu voor stukken die onze Betondorpse klassieke componist heeft geschreven? Luister hieronder eens.

De lezer begrijpt wel dat de schrijver van dit korte stukje totaal gefascineerd is door deze geluiden. Voor de aardigheid ook nog even een link naar een opera, RAAF genaamd.

Voor meer van dit fraais verwijzen we u naar de website van de componist, https://www.robinderaaff.com/.

Wie had dit in Betondorp verwacht…?